Winnaar Witteveen+Bos-prijs voor Kunst+Techniek 2020

Nicky Assmann

Het immateriële en ongrijpbare karakter van licht, kleur en beweging vormt het vertrekpunt voor de ruimtelijke installaties van Nicky Assmann. Zij combineert artistieke, wetenschappelijke en cinematografische kennis in fysiologische en chemische experimenten. Geïnspireerd door natuurlijke en optische fenomenen, creëert ze visuele muziekcomposities, gericht op een immersieve en zintuiglijke ervaring. Haar visuele, kinetische en ruimtelijke composities spelen met sensorische interferentie in zelf gecreëerde en vaak efemerische macro-universums.

 

 

Bio 

Het immateriële en ongrijpbare karakter van licht, kleur en beweging vormt het vertrekpunt voor de ruimtelijke installaties waarin Nicky Assmann de waarneming op scherp tracht te zetten. Met een achtergrond in film en ArtScience combineert ze artistieke, wetenschappelijke en cinematografische kennis in fysiologische en chemische experimenten. Geïnspireerd door natuurlijke en optische fenomenen, creëert ze visuele muziekcomposities gericht op een immersieve en zintuiglijke ervaring. De resulterende visuele, kinetische en ruimtelijke composities spelen met sensorische interferentie in zelf gecreëerde en vaak efemerische macro-universums.

 

In de lijn van expanded cinema, experimenteert Assmann in haar werk met de verschillende aspecten van de cinematografische apparatus. Ze ontwikkelt haar eigen schermen van verschillende materialen, die variëren van iriserende zeepvliezen, gebrande en gepatineerde koperen platen tot aan metalen grids en draaiende perspex platen met moiré patronen. Haar werk uit zich in de vorm van kinetische lichtinstallaties, video-installaties en performances. Ze refereert in haar werk, naast expanded cinema, aan visual music, het fenomeen synesthesie en aan wat Assmann hyperkleur noemt. De zon is een inspiratie in een continue queeste naar deze hyperkleuren – die naar voren worden gebracht door licht en die ze zowel in natuur als het digitale kleurenspectrum terugvindt. Hyperkleuren zijn kenmerkend voor haar werk.

 

In het gebruik van vervormde spiegelende reflecties tracht ze vooropgezette noties van onze omgeving uit te dagen, om zo ruimte te creëren voor parallelle werelden. Tegen de achtergrond van onze beeldcultuur, waar de perceptie van de werkelijkheid zich in toenemende mate in het virtuele domein voltrekt, keert ze terug naar de fysieke fundamenten van het zien, waarin de sensorische ervaring en notie van affect centraal staan.

 

 

 

Assmann ontving voor haar werk Solace een eervolle vermelding in de StartPoint Prijs 2011. Ze vertoont haar werk wereldwijd, onder meer in MOCA Yinchuan [China], Boxes Art Museum [China] en Wood Street Galleries [Pittsburgh], Saatchi Gallery [Londen], National Taiwan Museum of Fine Arts, Centre des Arts, TENT Rotterdam, Art Rotterdam Week, Quartier 21 [Wenen], V2_Institute for the Unstable Media [Rotterdam], Exit Festival [Parijs] en de Biënnale van Carrara. 

 

Haar eerste permanente kunstwerk in de openbare ruimte, het videosculptuur Wervel [Turmoil] voor Forum Groningen werd begin 2020 gepresenteerd.

 

Assmann heeft een bachelor in filmwetenschappen aan de Universiteit van Amsterdam en een master in ArtScience aan de Interfaculteit van het Koninklijk Conservatorium en de KABK te Den Haag. Ze maakt deel uit van het collectief Macular, dat de relatie tussen kunst, technologie, wetenschap en perceptie onderzoekt.

 

+ Voor een overzicht van alle werken zie: https://nickyassmann.net/
 

Boek